İnsan olmak bazen kulağına çalınan bir müziğin notolarını hayal edip kapanan gözkapaklarının ardında gizlenen dans figürlerine kendini kaptırmak ve tüm bu vesvese içinde dış dünya insanlarına hiçbir şey  belli etmemektir. Kendini delicesine kaptırdığı hayal aleminin diplerindeyken dahi gerçekçi görünmektir. Acılar içindeyken gülümseyebilmek, yanındakileri ne denli etkileyeceğini bildiğinden sevginin en saf ve en korumacı haliyle acısını içine gömmektir. Bazen anne sevgisidir, bazen baba sevgisi, bazen kardeşinin sesini duyduğunda varlığının verdiği hazdır insan olmak. Gece uykuya dalma arifesindeyken yan odada yada alt katta ailesinin uyuduğunu bilmek ve bu duyguya sıkı sıkıya tutunmaktır. İnsan olmak, sevmenin en dip duygusunu iliklerine kadar hissetmektir. Acıdığında ağlamak, ağladığından çoğunlukla utanmaktır. Kahkalarını içgüsel olarak eliyle kapatmaktır ve her defasında "Çok güldüm, yine ne gelicek başıma kimbilir?" diyecek kadar karamsar olmak ile yeni doģan günden en iyilerini isteyecek kadar davetkar olmak arasında uzun koşuşturmacalar yaşamaktır.
Hissettiklerinden utanmaması gerektiğini bile bile elmacık kemikleri kızararak seviyorum demektir bazen. Sevmenin umudu getirdiğine, umudun ise korkuları beraberinde taşıdığına inanmaktır.Olmamasından deli gibi korkarken,olduğunda nazar değecek diye  nazar boncukları takmaktır.
Bitmemesi için kendinden ödün verip git gide azalırken bittiğinde hayırlısı buymuş demek ve pişman olmamak için kendini haklı çıkarmaya çalışmaktır.
Kocası işten gelince yorgun olur diye bin bir hevesle masalar kurup süslenip püslenip pür heyecan beklentiler içine girip istediği ilgiyi göremeyince hayal kırıklığının en ucunu yaşamaktır çoğu zaman.
Karısına yetişmek için işini hızla bitirmek, eve yorgun argın gidip ondan alacağı bir öpücüğün hevesiyle geçirmektir günü.
İnsan olmak, korkularıyla yüzleşmeye cesaret aradığın yollarda kaybolmaktır. Ölümden korkmaktır bazen. Belirsizlikten, başarısızlıktan, sevilmemekten, yalnızlıktan, bazen sevdiklerini kırmaktan, bazen onlarsız kalmaktan, çoğunlukla unutulmaktan..
Sevgiyle harmanlayıp zarar görmesin diye geceler boyu uykusuz kaldığın bebeğinin mezuniyetini görmektir. Gözlerinden bir kaç damla yaş gelirken yavrunun sana " Niye ağlıyorsun?" dercesine bakışına usulca kafa sallamak ve gözyaşlarını silmektir.
Gelecek korkusu taşıyan evladını rahatlatmak için uzun sohbetler yapmak, yürüyüşlere çıkmak, onun mutluluğunu canıgönülden istemektir. Aslında onun korkmamasını istemektir. Ayakları üzerine bassın dualarına avuç açabilmektir.
İnsan olmanın verdiği  en has duygu merhamettir. İnsanlara, hayvanlara, kısaca  tüm canlılara duyulan merhamet. Yaz aylarında kapı önlerine koyulan bir kap su gibi. Sokakta  aç açına dolanan bir çocuk görünce önündekini de yiyememek gibi. Kimseye belli etmeden  birilerini doyurmak amaçlarını gerçekleştirmelerine yardım etmek gibi..
Bunun karşılığı salt teşekkür ya da bir gülen yüz görmektir. En güzel bedelidir merhametli olmanın.
İnsan olmak kolay iş değildir öyle.. Çok çaba gerektirir. İnsan olmak sevmeyi biliyorum demek değil, öğrenmeye her daim hazır olmaktır. Değişen nesillere, teknolojiye, adetlere rağmen geleneği göreneği, aileden aldıklarını korumaktır. Bunun adı sadakattir. İnsan olmak sadakatli olmaktır.
Ve insan  olmak unutmamaktır..
Öleni unutmamaktır, seveni unutmamaktır, sana yapılan güzellikleri, iyilikleri unutmamaktır ama üzenleri de unutmamaktır, kin duymadan, nefret etmeden, hayatından patır patır dökerek iyilerle, doğrularla sana verilen ömür süresince en güzel sevgiyle yaşamayı bilmektir.
İnsan olmak önce kendini ve aileni sevmeyi bilmektir. Önce bilmek gerekir tüm bunları, bilmekten sonra farkındalık edinmek, sonra birazını denemek, bazılarında başarısız olmak.
Ama insan olmanın verdiği en önemli özelliğinden vazgeçmemek ve denemeye devam etmek, umut etmek..
Çünkü yaşadığın sürece umut vardır.
Çünkü sen istersen herşeyi başarabilirsin!
2015 güle güle, 2016 HOŞGELDİN.
Mutlu Seneler;
En sevdiklerinizle..