Biz bilinmislik delisiyizdir.
Bilinmeyeni bilmekten öylesine korkarız ki, tavsiyelere açlığımız, önden gidemeyişlerimiz bundandır.
Ve tabii yine bundandır ki emeği gördüğü rağbetle ölçeriz, ona rağbet edenlerin ne budalası olduğunu bilmeden..
Özgürlüğümüz başkalarının tecrübeleri ve nasihatleri arasında kaybolur gider.
Başkasının başladığı yerde değil, daha önce geçip önünü açtığı yoldadır aradığımız özgürlük..
Ya peşi sıra gider gölge gibi sineriz birilerinin bir yerlerine;
Ya da o bilinmeyen bizim yeni yolumuzda ışığımız olur, özgürlüğün farkına varırız.
"Beni aramaya, kendini kaybettiğin yerden başla.."
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder