Çabuk aşık olurum sanıp;
Bazı adamları sevmek için çabaladım diyebilirim.
Bazıları gercekden samimiydi.
Bazıları gercekden ağzı açık ayran budalası..
Ve hiç biri senin yakınından geçmiyordu.
Senin gibi ... Sevemiyordu.
Basit bir cümleyi senin guzel dudaklarından duyduğumdaki gibi tatmin etmiyordu hiçbiri.
Ben gerçekten çabuk aşık olurdum seninleyken.
Dizideki adama, en sevdiğim şarkıcıya,
Çok yakışıklı komsuma..
Sen gittin..
Ve ben bu yeteneğimi kaybettim.
Adım şıpsevdiye çıkmıştı ve ben kimseyi sevmemiştim.
Kocaman bir parçamın seninle gittiğini görüyorum.
Çocukluğumun..
Heycanımın.
Şimdi bazı adamlar tanıyorum..
İşim gerçeği,ilgimi çekenler de oluyor.
Sonra birden bir taraf diğerini gerçekten tanımak istemediği fark ediyor.
Genelde bu taraf adamlar oluyor.
Derinlerde seni öyle bir saklıyorum ki;
Tanırlarsa..Sevebilme potansiyelimden korkacaklarını görüyorlar belki..
Ve inanır mısın?
Hiç üzülmüyorum..
Nasıl hakiki mahvolmuşsam sende..
Artık gidene üzülemiyor, geleni sevemiyorum.