Yaprak dökme mevsiminden sonra,kış artık yüzünü göstermeye başladı. Hala soba yakanlar var mı diye düşünürken bir evin bacasından simsiyah duman çıkıyordu. Yaydığı kokuyu özlemişim desem inanır mısın? Hemen sağ tarafımda 4 kilosu 5 liraya mandalina satan bir abi var.
Zahmetli hiç birşeyi sevmediğimiz gibi tatlı sulu, çekirdeksiz mandalin almak isteyenleri davet ediyor..
Hergun hemen hemen bu saatlerde birbirinden farkli ama ayni saçma hayati yasayan pek çok insanla aynı havayi soluyorum. Başımı kaldırıp tekrar baktığımda yüzlerinde hic eksik olmayan gülümsemeleri ile etrafa neşe saçan çocuklar var..
Kovalamaca oynayan çocuklar, arkadaşı ile dalga geçip koşuşturanlar..
Köşe de durup dedikodu yapan teyzeler, yeni aldığı elbise ayakkabıyi göstermek için gösteriş yapanlar, sevgililerini ve ondan hoşlanan çocuğu anlatanlar..
Az ileride baska bir kızı kesenler, işten ayrılan babalar, rüzgarın ayaklarımıza serdiği yapraklar..
Zil çaldı :)
Görüşürüz.