Hayatımın en boktan haftasına başladım.Sorunları çekmede üstüme yoktur.Daha evden çıkmadan aksilikler başladı, tam çıktım yere kapaklandım. Dua etmeliyim ki ayağımı burkmadım. Lakin çocuklukdan kalma diz yaralarına yenisi ekledim.
Beyaz etek giyicek günü de tam seçmişim. Yeniden kıyafet değiştir, kombin yap ve acele et!
Üstüne birde ardı arkası kesilmeyen çağrılar..
Bazen nasıl katlanıyorum diye düşünmeden edemiyorum.
Gözümde cazibesini yitirmiş o kadar çok şey var ki..
Mecburiyet mi?
Canları cehenneme..
Sıcaklığı severler.
:)