Tozlanmış, pas tutmuş gibi hissediyorum.
Aileni sevdiğin gibi kimseyi sevmezsin hayatta, ailen seni sen olduğun için seven sahip olduğun tek gerçek şeydir. Çünkü insanların sevdiğin özellikleri listeleme gibi garip huyları vardır." Aşkım, benim neyimi seviyorsun en çok?" sorusuna kılıflar uydururlar; " Kolunu, bacağını, dudaklarını, gözlerini, saçlarını..." Hani uzuvlarına aşık olmuş gibilerdir karşılarındakilerin.
Ailen ne olduğuna ya da ne kadar çirkin olduğuna bakmaksızın seni sever, karaburunlu olman onlar için bir şey ifade etmez, aksak olman ya da algılama probleminin olmasıda bir şeyi değiştirmez..
Hayatının en büyük hatası onlar için gelip geçici bir buhran döneminden ibarettir ve bu dönemde yanındadırlar diğerlerinin aksine.
Yani ailen hayatta sahip olduğun en değerli varlığındır. Hani bazen birilerine aşık olup, o aşık olduğun insanlar için ailenden birilerini kırma hakkını kendinde görüyorsun ya, yapma onu işte.
Çünkü ne kadar kırarsan kır seni sevmekden ve bağışlamaktan vazgeçmeyen tek yer "anne kucağı, baba ocağı"dır...
"Kimse beni sevmiyor diye bağırdım.
Annem; Ben daha ölmedim. "
Cemal Süreyya
O halde; Zeki Müren / Anne
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder