Çogu zaman insanlar sizi incittiğinin farkında bile degildir.Yere düşen her damla göz yaşınızın izi yastığınızdadır..
Sevmek müthiş bir duygu, bunu karşı tarafda hissedememek yerin dibi gibi..
Sizin hiç içinize öküz oturdu mu?
Nefes alamıyor gibi, can çekişir gibi..
Boğulur gibi..
Ölür gibi..
Sen gibi.
İçinden koşup  haykırmak gelir bazen ona deli gibi aşık olduğunu.Sonra alacağın cevap korkutur vazgeçersin aniden..
Vazgeçtiğine pişman olursun.
Sonra yine, yine ve yine vazgeçersin.
Gururun engeller seni, sanki o güne kadar çok bir işe yaramıştır.
Seni tutan gerçek bahanelerin yoktur da kendi yarattığın her kibir parçası sana mükemmel bir bahane gibi görünür.
Atamaz mısın tam da o an bu yükü kalbinden?
Kavuşmak çok mizansen, bir kere sarılayım yeter.
Sen bir şey hissetmesen de olur, ben tüm enerjimi seni sevmeye harcadım bile.Yani sevgilim bende de takat kalmadı artık peşinden koşacak.
Bir sarılayım yeter...
Tesadüf müydün sen?
Nasıl da kader tütmüştün oysa burnuma..
Bu kadarına pes dememiş miydik sahi?
Ve artık olmaması için ürettiğim bahanelerin bile sonuna geldim.
Bazen hayat bazenli cümlelerden bıkmaktır,
Bazen ünlem koymaktan yorulmak,
Bazen sorularda boğulmak..
Sana gelince sevgili;
"Birgün şikayet ettiğin ne varsa "özleyeceksin."