Tokat'ın taşlı yollarından göç eden bir ailenin en küçükleriyim ve evin tek kızıyım.(Laf aramızda hayat dramam o zaman başlamış.)Gıcırtılı bir yatak da umutla yeniden deneyim edilmiş biriyim.Annem babamı beklerken, babam sevim(li)siz kızının gelişine hastaneyi ayağa kaldırmış. Her kadına nasip olmaz böylesine olay yaratacak dünyaya geliş. Hoş gelmekle bitmiyor insanın çilesi. Eminim hepiniz her doğum tarihiniz de kendinize sormuşsunuzdur "neden geldim dünyaya?" diye. Bende sordum kendime defalarca kimseye nasip olmayan ama bana nasip olan neydi bu hayatta? Neydi beni ben yapan şeyler. Birbirine benzemeyen, benzer duygular taşıyan insanlar arasında farklı olan hislerim neydi? Sorular sorular.. Bitmek bilmeyen sorular.. Mutlu çocukluk beklemiyorsunuz değil mi? Şansızlik bizde ata sporuyken. Kaç yalan gülüş sığdırdım ömrüme bilemezsiniz.. Kaç ölüm gördüm, kaç vedalar sığdırdım kabullenmesi zor olan yufka yüreğime. Tamam duygusalım ondan bu şikayet vari sözlerim.
Neden yanımda değilsin dediklerime;
Allah'ın belası derdim.
Neden yalnız sabahlıyorum denize karşı?
Gün doğarken ve batarken manzara neden sadece beni duygulandırıyor?
Neden artık bırak hatırlamayı halimi soran dostlar yok?
Neden üflediğim tek şey sorunlardan arta kalan sinir bozukluğu.
Dilek bile dileyecek takatim yokken..
Bugün benim doğum günüm, bütün iyi dileklerim sizin olsun.
Ne dilediğinize dikkat edin yeter.