Gözlerimin uzağa daldığına bakma, içimin ırağındayım. İnsan bazen geç kalıyor.
Bir çaya, birine.
Bazen de birbirine...
Erteleyip duruyor sevmeyi de sevdiğini söylemeyi de. Oysa öğrenmemişmiydik;
"Seven sevdiğine, sevdiğini söylesin."
Neydi o halde geç kalmalarımıza sebep?
Ya ertelediklerimize döndüğümüzde bulamazsak yerinde?
Öyle ya ettiği duaları bile değişirken insanın.
Sen geçersin,
İnsan geçer,
Dünya birgün dönmekten geçer..
Sevda bile bazen geçer.
Gözleri nemlenmeyen ve seviyorum demeyen her sevda birgün geçer.
Nefesini de alır, dualarını da alır gider.