Hayal Etmekten Vazgeçme!

Güzel bakan bir çift göz sadece..

Bunlarla gelsen yeter bana.

Minnet sebebim olacaksın.

İçten bir sevginle;

Hayatta besleyemediğim tüm o güzel hisleri biriktirdim yıllarca.

Sana teslim etmeye bekliyorum.

Haydi gel artık;

En tatlı belam ol.

Sevme sebebim..

Gözlerimin uzağa daldığına bakma, içimin ırağındayım. İnsan bazen geç kalıyor.
Bir çaya, birine.
Bazen de birbirine...
Erteleyip duruyor sevmeyi de sevdiğini söylemeyi de. Oysa öğrenmemişmiydik;
"Seven sevdiğine, sevdiğini söylesin."
Neydi o halde geç kalmalarımıza sebep?
Ya ertelediklerimize döndüğümüzde bulamazsak yerinde?
Öyle ya ettiği duaları bile değişirken insanın.
Sen geçersin,
İnsan geçer,
Dünya birgün dönmekten geçer..
Sevda bile bazen geçer.
Gözleri nemlenmeyen ve seviyorum demeyen her sevda birgün geçer.
Nefesini de alır, dualarını da alır gider.

Ben yürekten yanmışım,
Ateş beni yakar mı?

İkili İlişkiler genelde atesde kaynayan suya benzer.
Denge de tutabilmek için hem suyunu hem atesini ayarlamak lazım. Isındıkça fokurduyor hisler, fokurdadıkça taşıyor. Taşan hisler bazen hüzünlü bazen meşkden bazen özlemli..
Ateşi sönen suyun, buharında kaybolan hisler..
Dinginleşiyor, duruluyor..
Yavaş yavaş soğumaya istekli..
Ne atesi olan bir su,
Ne nefretten doğan bir sevgi..
Ne alışkanlıģın verdiği özlem kalıyor.
Pişkinli(ğiniz)k her daim baki.

Tokat'ın taşlı yollarından göç eden bir ailenin en küçükleriyim ve evin tek kızıyım.(Laf aramızda hayat dramam o zaman başlamış.)Gıcırtılı bir yatak da umutla yeniden deneyim edilmiş biriyim.Annem babamı beklerken, babam sevim(li)siz kızının gelişine hastaneyi ayağa kaldırmış. Her kadına nasip olmaz böylesine olay yaratacak dünyaya geliş. Hoş gelmekle bitmiyor insanın çilesi. Eminim hepiniz her doğum tarihiniz de kendinize sormuşsunuzdur "neden geldim dünyaya?" diye. Bende sordum kendime defalarca kimseye nasip olmayan ama bana nasip olan neydi bu hayatta? Neydi beni ben yapan şeyler. Birbirine benzemeyen, benzer duygular taşıyan insanlar arasında farklı olan hislerim neydi? Sorular sorular.. Bitmek bilmeyen sorular.. Mutlu çocukluk beklemiyorsunuz değil mi? Şansızlik bizde ata sporuyken. Kaç yalan gülüş sığdırdım ömrüme bilemezsiniz.. Kaç ölüm gördüm, kaç vedalar sığdırdım kabullenmesi zor olan yufka yüreğime. Tamam duygusalım ondan bu şikayet vari sözlerim.
Neden yanımda değilsin dediklerime;
Allah'ın belası derdim.
Neden yalnız sabahlıyorum denize karşı?
Gün doğarken ve batarken manzara neden sadece beni duygulandırıyor?
Neden artık bırak hatırlamayı halimi soran dostlar yok?
Neden üflediğim tek şey sorunlardan arta kalan sinir bozukluğu.
Dilek bile dileyecek takatim yokken..
Bugün benim doğum günüm, bütün iyi dileklerim sizin olsun.
Ne dilediğinize dikkat edin yeter.

Sahi ne yapıyor bu hayat bize böyle?
Nasıl bunca şeye sahipken bu kadar bıkkın olabiliyoruz? Sahip olduklarımızın içine birer birer nasıl sıçıyoruz böyle? Kaybederiz diye elimizde tutmaya çalışırken ona bakmayı unutuyoruz..
Nasıl kirli seviyoruz?
Ve nasıl kendimizi pirüpak görüyoruz bu denli? Beraberinde doğduğumuz her bir güzel duygunun yerine keyfimizi kaçıracak hisleri nasıl yerleştiriyoruz? Minicik kalplerimize koskoca nefret duygusunu nasıl sığdırabiliyoruz?
Saçmalıyoruz,
Büyüdükçe, sevdikçe, eskidikçe..
Olgunlaşmıyoruz.
Hayır;
Her geçen gün büyüttüğümüz tek şey kibrimiz oluyor.. Büyüdükçe sevmekten korkar, söylemekten nefret eder hale bürünüyoruz.
"Yalnızlığımız hep bundan işte.."
Yalanın, dolanın, hilenin, entrikanın olmadığı samimiyeti sevgiyi iliklerinize kadar işleticek güzel bir film.
Mısırlar sizden..
İyi seyirler.
"Bizim Aile"

Bizim Aile, başrollerinde Münir Özkul, Tarık Akan, Adile Naşit ve Itır Esen'in yer aldığı, 1970'lerdeki geniş kadrolu Arzu Film.

Neye göre ve kime göre iyiyiz bu hayatta? iyi olmak için birilerinin bildiklerini doğrulamak mı lazım? Kendi doğrularını savunup uğruna kavgalar ettiğin zaman "zavallı" mı oluyorsun? Neden inat ederiz? İnat dediğin şeyi kimden öğrenmişiz yani? Bazen körü körüne ve onun haklı olduğunu bile bile kendi gerçeğimizde diretiriz. Hakli çıkmak bizim için o anlarda her şeyden daha önemlidir.
Sırf bu yüzden inadından daha çok sevdiği biri lazım insana, "Başlarım böyle işe!" deyip bildiklerinden vazgeçebileceği..

İnatçı olduğumu söylemiş miydim?
Keçi sizsiniz!
Ben sadece bildiğimi okuyorum;
Duyanlara duymayanlara..

Güneşin batışını izlemek harika.
Deniz uzerine yakamoz gibi düşüyor.. Sanırim fotoğraf makinası alma zamanı geldi. Sevdiğin, beğendiğin anları ölümsüzleştirmek gerek..

Kısa bir filme ne dersiniz?
Keyifli izlemeler..
"Benim hala umudum var, yarınlar güzel olacak."

Sıkı sıkı sarıl bana ve her şeyin aslın da çok basit olduğunu söyle.. Sadece biraz kafan karışmış ondandır bu içinden çıkamayacağını sandığın kabusların de. Sen bu değilsin aslında, çok daha çözülesi hayat, korkma de... Ya da sen gel bir.. Bana de ki düşünme.. Ya birlikte düşünelim, birlikte omuzlayalım ya da sen de düşünme.. Gözlerinden anlarım seni de bana. Sözler uçuveriyor dudaklarından döküldüğü anda.. Sen kırgınlıklarımı ve takdirlerimi dillendir. Benimle olmanın sana aşk kattığı zamanların ötesine geçelim, sadece huzur versek yeter bana.. İstediklerime ulaşamadığımda küçük bir çocuk misali kızıp her şeye küsen kalbimi nazlandır biraz, ne kaybedersin ki? Gurur aşktan daha yıkıcı... Aramızda ona yer olmasın, gerek var mı? Evet bence de yok... Ellerimi sıkıca tut, kaçmama izin verme.. Korkularıma yenik düşüp seni de esir edersem kendime kurtar beni esaretimde.. Sensizlikden, cümlelerimden... Hayat her birimiz için bu kadar merhametsizken sen merhametim ol.. "Seni seviyorum" demek pek kolay artık. Sen söylemek zorunda değilsin... Bana her baktığında sevdiğini haykıran gözlerinle gel yeter.. Kalbim eğer sadece kan pompalayan basit bir organsa sen görev sebebi ol. Ol ki hayallerimde ki kadar renkli olsun hayat.. Kalbimdeki kelebeklerin yaşadıkları bir gün dahi olsa, hakkını verecekleri heycanları ol... Ol ki; hayat korkulmayacak kadar basit olsun aşıklara..
Kalbime kaçan bu heycana kelebek ismini vermelerinin sebebinin ömrünün kısa oluşuna yormalıydim en başta..
Çok heveslenmezdim belki böylece...