Büyümenin en eşsiz yanı hissizleşmeye başlayan uyuşuk kalbimizin bilinçaltındaki acı etkisi..
Boşluğuna denk getirmezsem acımaz ki diyor hayat ve en savunmasız anını kolluyor.Yaşıyorsun hüznü sonuna kadar.
Geçiyor..
Hayatına sokarak hata ettiğin insanları en çok bu acılarında fark ediyorsun.
''Oha lan sen de mi?!'' demene kalmadan yeni bir felakete uzanıyor kolların.Sonra hissizleşmeye başlıyorsun çevrene karşı.Ne dost,dost kalıyor yüreğinde ne sevgili sıfatını koruyabiliyor..Sadece çevrene ördüğün duvarların sırıtarak bakıyor yüzüne.
''Hoş geldin yalnızlığına'' dercesine ve sen bir kez daha geri dönüp bakmak için çırpınırken, tutunmak için ufacık bir sebep ararken bir kayıpla daha karşılaşıyorsun.
Kalınlaşıyor betonlar,
Uzayıveriyor yollar...
Kimsecikler de yok etrafında iyi mi?
Sadece birkaç anı yerden kaldırılmış, tozlanmış..
Olsun diyorsun bir kez daha yapmacık ümidinle,
''En azından yaşıyorum.''

Bazen sadece özlüyorsun.
Geride bıraktığım o kadar güzel anılar varki...
Arada sırada gözlerimi kapatıp, o anın tadını aynı o yaşadığım gün  gibi hissetmeye çalışıyorum.
Olmuyor tabiki..
Ya mekan tutmuyor,
Ya elbiseler..
Ya oturduğun yerler,
Ya  yediğin içtiklerin..
Ya da  simasını unutmaya yüz tuttuklarım..
Ama işte bir şilep sızıyor yüreğinin orta yerine.
Keske bugünü hep bugün de bıraksak..
Unutsak herşeyi, herkesi?
Bazıları unutulacak olmanın,
Bazıları hiç unutamamanın..
Bazıları da herkesi ve herşeyi unutmak zorunda kalıyor.
Söylesenize hangisi daha zor?
"Ya giderse dediğin, birgün gittikden sonra içinde ki o ses ya unutursa diyor."

İyi kafa yaparım.
Herkes gibi olmasa da bokunu çıkarana kadar yapmışlığım vardır.
Ortam olmadığı gibi sağım solumda belli olmaz.
Ne yazmak için gelip ne yazıyorum misal:d
Önce yerip sonra gevşemeyi daha mı bi sevdim ne?
Yani sarjim bitti kafamda ki düşünceler mumtazam ama buraya gelince siktir olup gidiyor.
Ne büyüsünü bozuyor anlamıyorum.
Hani demiş ya şairin biri iki kişinin bildiği sır sır değildir diye bizimkiside ondan mutevellit iki lafı bir araya getiremiyoruz.
Tabi bende farkettim son 1 yıldır güzel sövüyorum.
Çok güzel sövüyorum.p
Hatta artık sadece sövüp sövüşüyorum.
Gelenede, gidene de
Anasını babasini :d
Satmışım.
Benimkisi tamamen dudak tiryakiliği.
Yoksa asla bağımlı değilim.p
Nasıl girdiysem yeni yıla bende sana geçireyim demiş olacak ki 4 gündür yastık, yorgan..
Bir üşümeler, bir terlemeler..
Eyvah eyvah!
Millet eğlenceden kendini kaybeder biz hastalıkdan kendimizi kaybettik.s
Saolsun hatırı sayılı dostlarda olmasa
Ölmüşüm kalmışım..
Bdnsbfjdbjf
Bütün  bunların sorumlusu radyo da çalan şarkı.p
"Acılar icinde kıvrandığın da" demesiyle bende ki etkiyi tahmin etmiş olmalısınız.
Rol model alındığım doğrudur.p
Ama bir başkasını hiç oynamamışımdır.
Ben bunları yazarken radyo da 2. kez aynı şarkı çaldı.
Hayır dj de nasil anladıysa hep damardan giriyor olaya.:d
O zaman sırada ki şarkımız, sevipte kavuşamayan özleyipte barışamayanlara gelsin.

Birde baktım ki hayat bana yamuk yapıyor hala..
Bazen çok hızlı geçti, bazen de geçmek bilmedi.
Anlatmakla bitiremeyeceğimiz pişmanlıklar, göz yaşları, tasalar, çok şükür diyeceğimiz sebepler, aralara sıkışmış mutluluklar..
Yaşadık bitti derken, yaşamaya devam ediceğimiz yeni bir yılın karşılamasını yapmaktayız.
Oysa tamda alışıyordum yeni düzenime.
Alkışlarla geldin yine hissizliğime inat 2019!
Varlığını kanıtlamak için bunca çaban neden?
Hayat beklentilerle dolu.
Olur olmaz her şeyi ağzı açık ayran budalası gibi istediğimiz zamanlarda oldu.İşte bundandır ki açık olan dua kapılarından geçiveren gereksiz arzularımızın arasında çocukluğumuzda aşka duyduğumuz heycanın verdiği arzular vardı.
İstedik ne zaman geleceğini bilmeden..
Yaşın ne kadar büyük olursa olsun miniciksin hayatın olgunluğunun yanında.
Bundandır doksanında bile sana öğretilebilenler..
Ben öğrendiklerimi sindirmeye çalıştığım her an yükseldim.
Örnek aldıklarımın eksilerinin ne çok olduğunu gördüğüm anlar uğradığım hayal kırıklıkları edindim.Oysa hiç birimiz mükemmel olamazken nede güzel yadırgarız birbirimizi..
Her birimizin ölesiye bir mücadele verdiğini bilmeden.
Bir tutturmuşlar ölmeden önce şunları yapın, bunları yapın diye..
Hemen hemen nereye baksanız görürsünüz.
Sanki ölüm bir gezi ve oraya gittiğinizde aklınızda buradan hatıralar kalsın.
''Himalayalar'a çıkmadan ölmeyin, bu nefis manzarayı ölünce bile unutamayacaksınız'' der gibi.:)
Hele ölmeden önce birine seni seviyorum deyin var ki sormayın?O ana kadar zahmet edip kimseye söylememek gibi bir salaklık yapıyorum ve utanmadan sırf ölmeden önce yapmış olmak için söylemem gerekiyor.
Söylemezsem ölüm şişer patlarım.p
Desene bir yapacak olsam şimdi yaparım, öleceğimi bilsem yine kıçımı kaldırıp da taa Himalayalar'a falan çıkmam arkadaşım, son günümü niye kan ter içinde geçireyim?
Manzara görsem ne olur?
Görmesem..
Geberip gideceğim zaten, bence ben kesin tüm gün yemek yerdim.Evet yüzde yüz, tüm paramı yemediğim yemekleri eve söyleyip televizyon karşısında onları yemekle falan geçirirdim.
Hani belki sevdiklerimle falanda paylaşırdım, nede olsa son günüm, adamlar beni omuzlarında taşıyacak, biraz kuvvet olsun değil mi?
Velhasıl kelam,
-Asla içinden gelmediği halde birine ''Seni Seviyorum''deme.
-Tutamayacağın sözler verip insanlara hayal kurdurma.
-İçinden gelmiyorsa hiçbir yere manzarası için gitme, trafik insanı strese sokuyor.
-Klimayı açıp karşısında malak gibi yatma.
-Sıcakta soğan yeme.
-Eski sevgilini sadece arkadaş olarak bile olsa hayatında tutmak isteme, kendini bir bok sanıyor.
-Kimsenin sana istemediğin bir şeyi yaptırmasına izin verme.
-Dayak yeme.
-Doğru kişiyi bulacağım diye elindekilerin kusurlarını gözünde büyütme.
-Öleceğini düşünüp durarak hayatını erteleme!
Ee o zaman
Tarihlerin yazacağı bir yıl diliyorum.

Bence gayet güzel oldu.
Sizce ?