20 Haziran 2016 Pazartesi

Hiç iyi şeyler bekleme benden.
Yine sıkıcı ve tatsız bir günü daha geride bırakıcam. Hersey herkes bana inatken göz kapaklarımı kapatmamak için uğraşıyorum. 
Şuraya "mutlulukdan öldüm" yazmayı o kadar çok istiyorum ki!
Ama bize hep küçük şeylerden mutluluk çıkarmayı;
Başka şansın olmadıģına,
Yarım yamalak hayatına, yalan yanlış insanları da katıp yola devam etmeyi,
En dibi görüp, "lan buda öldürmedi ya" daha ölmezsin demeyi ögrettiler.
Derimiz kalınlastı...
Ölünce postumu assınlar.


2 yorum:

  1. hayatta hep iki kumbaran olsun..
    birini boşlarla doldur..diğerini dostlarla
    lakin üstüne yaz..karışmasın
    dostların içine boşları atarsan onları da bozarlar
    bozuk para gibi harcarlar..

    YanıtlaSil