Gün geceye karışır
Ben sana !
Seni sevmek,
Pervanenin ateşe sevdası gibi;
İçin için yanar,
 Yine de vazgeçemem...

Rüzgar yağmura karışır
Ben sana !
Seni sevmek,
Dünyaya meydan okumak gibi;
Vuslat bize
Lûgatta bir kelimeden ibaretken bile,
Hasretinden ölür,
Yinede vazgeçemem...

Hâyâl gerçeğe karışır
Ben sana !
Seni sevmek,
Güzel çocuklara yazılmış bir öykü gibi;
Hikayene kahraman olamasamda,
Yazılıp yazılıp silinir,
Yinede vazgeçemem...

Tohum toprağa karışır
Ben sana!
Seni sevmek,
Baharda filizlenmeye çalışmak gibi ;
Kırağıda vursa, çiğ düşse de üstüme,
Çürür küflenir,
Yinede vazgeçemem...