Oyunlar oynayacak halim yok hiç, kimse kusura bakmasın, birileri beni sevsin diye "pes"i harika oynayamam yani, siyaset yapamam,her futbol maçından zevk falan da alamam.Alışverişi seviyorum ya da dedikodu hobilerim arasında diye kendimden utanamam.Olmadığım birisi gibi davranamam artık.Çünkü en zoru başkasıymış gibi davranmak, olduğunu reddetmek.
Mücadele etmek.
Beynimize kazınmış, birileri beni sevsin diye zor kız olayım olayına giremem.Sevebiliyorsam sevebiliyorumdur iste, değer vermek mi? Hasını verebiliyorumdur.Sen hastayken uyuyamıyorsam uyuyamıyorumdur.Seni onca şeye rağmen bekliyorsam, sen de dönmesini bileceksin.
Seni umursamıyor gibi yapınca, benden hoşlanacaksan git daha sadist birini bul kendine.
Seviyorsam gurur yapmak için kıçımı yırtamam.İt dövüldüğü yeri sevecekse varsın sevsin!
Ama bana göre değil.
Bu sadece hatırlatma, bilmem anlatabildim mi?
:)