Yani birini seviyorsam ve benimle olmuyorsa, neden bir başkasıyla mutlu olmasını dileyeyim ki? Bu kadar fedakar olmak zorunda mıyım? Ben beni neden sevmedi diye hayıflanırken adamın hayatında mutlu olmasını, biriyle uyanmasını, gülümsemesini falan neden isteyim? Birini kendinden çok seversen öyle olurmuş..
Neden birini kendimizden çok sevdiğimiz yanılgısına kapılmaya dünden hevesliyiz onu da anlamam zaten. Aksini ne kadar idda etsek de, her zaman içimizde kendini her şeyden önde tutan ama ara sıra dinlediğimiz bir benliğimiz var, dolayısıyla benimle mutlu olmayı beceremediysen sevgilim, senin için başkalarıyla dojazı yüksek saadet dilemeyeceğim hiç kusura bakma!