Tabiki geçmiş zaman içinde sadece bunu unutmadın.
Belli bir olgunluğa erişene kadar bıraktığın kırıntılar arasında hala umutlananlar var.
Bunu sakın unutma!
Naftalin kokulu dolaplar içinde sakladığın bütün insanlar, kendilerine düşen bütün payları ve seninkileri de beraberinde ''Nede olsa kullanmıyorsun, bari ben kullanayım'' pervasızlığıyla alıp götürdüler zaten..
Artık ne kadar özlediysen bu duyguyu, bazen küsmek istedin bir bahaneler üretip fakat, kimse mahsun bakışlı ve çocukça olan duygularına yanaşmadı..
O hayalinde ki, seni yarı uykulu anlarda yakalayan güvercin elinden geleni yaptı.Fakat sende uyku sersemliğinin vermiş olduğu bulanık duygular arasında onu göremedin işte..
Göremediğin ama hissettiğin birilerinin, seni koruduğunu gerçekten hissediyorsan hala şansın olabilir.
Göremediklerini hislerinde yaşa..
Hissedemediklerini çocukluklarında ara...
O halde sırada ki şarkımız ''yere bakan, yürek yakan''lara gelsin.
