Saatlerdir yüzünü eksitiyordu.
-Hadi yatalım dedim
Ses vermedi.
-Ben ışıkları kapatıp odaya geçtim.
O hâla gelmedi.
Sonra yavaşca odaya girdi, yatağa yatmiyordu.Ben soluma döndüm, beni görünce saklandı. Uyudum sandı, sonra birden;
-Hâla dedi
Ben ses vermedim sonra efendim dedim.
-Bana sarılır mısın? Dedi.
Gel sarılırım dedim. Gelmiyor, elleriyle yüzünü kapatıp boncuk boncuk ağlıyordu.
-Ebrar ne oldu? Neyin var dedim.
Ses vermeden ağlamaya devam etti. Sonra sarıldık, o ağladı ben ağladım..
Göz yaşlarını sildim, sakinledi.
Neden ağlıyorsun dedim?
-Beni bırakma hâla dedi.
Onu bırakıp gideceğimi düşünmüş..
Seni bırakmam dedim, sen benim canımsın dedim.
Rahatladı ve uyudu.
Birinin size bu şekilde bağlı olması, böyle karşılıksız sevmesi, tarif edilemiyor.
Küçücük yüreğinde kocaman yer vermiş..
Seni seviyorum benim fıstık ezmem.
Allah iyi ki seni bize vermiş meleğim..