Ah benim karabasanım, ah benim rüyam..

Sanırım her genç kızın hayalidir ''evlilik''. Henüz 25 yaşını geçmediyseniz şansınız hala var, lakin armudun sapı üzümün çöpü demeye devam ederseniz kervana katılmanın yolu açıktır.

Sizi bekleyen ışıklı yolların ışıkları söner..Hayat okşayınca çıkan cin'in verdiği 3 dilek hakkı değil ki, beyaz arabalı prensi çıkarsın karşınıza.

Beynimin içinde ''evlenmek için, evlenmek'' istemiyorum fikri dönüp duruyor. Seçiciyim derken elde olanları da kaybediyorsun...

Diken üstünde yaşıyorum,

Beni bu ruh halinden alıkoyan tek güçlü duygunun aşk olduğunu fark ediyorum.

Sonra tanımaya çalışıyorum, çünkü buna ihtiyacım var.

O bildik mayhoş his yüreğime girince nasıl da akışına bıraktığımı fark ediyor, rahatlıyorum.

Dikenlerden kurtuluyorum..

Bencilce bana hissettirdikleri için sevdiğimi fark ediyorum..

Huzura olan yolculuğumda ki bir araç..

Bu arada hayali bile güzel olan yüzüklerin efendisine şükür mü etsem?

Sahip oldukdan sonra, 

Yok oluşuyla bürünülen hüsrana küfür mü?

Bilemiyorum..